Movimiento por a Extinción Voluntaria d’a Humanidat

VHEMT

“Que podamos vivir muito y desapareixer”


A desaparición progresiva d’a especie humana meyant o cese voluntario d’a reproducción permitirá que a biosfera terrestre recupere a suya salut. A manca d’espacio vital y a escaseza de recursos s’irán solucionando a mida que nos faigamos menos densos.


Aragonés | Asturian | Belarusian | Català | Chinese | Corsu | Czech | Dansk | Deutsch | English | Español | Esperanto | Français | Hebrew | Ido | Interlingua | Interlingue | Italiano | Latin | Lingua Franca Nova | Nederlands | Norsk | Occitan | Polski | Português | Romanian | Russian | Slovensky | Suomi | Svenska | Turkish | Universalglot | Volapük

O Movimiento por a Extinción Voluntaria d’a Humanidat no ye una organización, sino un movimiento social emparato por personas que se preocupan por a vida terrestre. No somos sólo un puyal de malthusianos inadaptatos, misantropos y antisocials, que disfruten morbosament cada vegada que as catastrofes alleran a la humanidat. No bi ha cosa más luen d’a verdat. A extinción voluntaria d’a humanidat ye una alternativa humanitaria a las catastrofes humanas.

No queremos charrar sobre cómo a especie humana ha demostrato ser un parasito egoista y amoral sobre a faz antigament sana d’ista planeta. Ixa mena de negatividat no soluciona os horrores inexorables provocatos por a acción humana. En vez d’ixo, o movimiento presienta una alternativa alentadora a la explotación devastadora y a la destrucción total d’a ecolochía terrestre.

Como saben os voluntarios d’o movimiento, a esperanzadora alternativa a la desaparición de millones d’especies vechetals y animals ye la extinción d’una sola: l’Homo sapiens… ye dicir, nusatros.

Cada vegada que qualcún decide no adhibir mas sers humanos a os que ya floreixen desproporcionatament sobre ista deteriorata y sobrepoblata planeta, un nuevo rayo d’esperanza brila en a tiniebla. Quan tot lo mundo decida deixar de reproducir-se, a biosfera terrestre recuperará o suyo antigo esplendor y a resta de criaturas serán libres de vivir, morir, evolucionar y talment desapareixerán, como ya feban tantos “experimentos” d’a naturaleza a traviés d’os tiempos.

Cal que totz bi colaboremos.

visualize
Debuxo de Nina Paley

¿Parlatz en serio?

Muitos veyen humor en o movimiento y creyen que no charramos en serio sobre a extinción voluntaria d’a humanidat. Pero anque tanto a situación como lo movimiento sían cosas serias, tamién bi ha puesto ta l’humor. De feito, sin humor, a situación d’a Tierra se fareba insoportablement depriment. Una mica de frivolidat desdramatiza la situación.

Ye cierto que a rapida extinción d’a fauna y a muerte de 40 000 ninos cada diya no son cosas divertidas, pero ni reyir ni plorar no podrán cambiar o que ocurre. ¿Por qué no divertir-nos mientres treballamos por un mundo millor? Antiparti, tornar o suyo esplendor natural a la Tierra y meter fin a o sufrimiento innecesario d’a humanidat son ideyas positivas. No tien sentito deprimir-se.

¿Os Voluntarios asperan tener exito?

Os Voluntarios d’o Movimiento somos realistas. Sabemos que nunca no veyeremos o diya en que ya no haiga sers humanos sobre a planeta. O nuestro ye un obchectivo a muit largo plazo.

Bi ha qui ha sucherito que nomás bi ha dos prebabilidatz de que tot lo mundo decida deixar de reproducir-se de traza voluntaria: poca y garra. As perspectivas pareixen contrarias a la preservación d’a vida terrestre, pero a decisión de deixar de reproducir-se contina estando a mas chusta dende un punto de vista etico. De feito, a posibilidat de que fracasemos en evitar a masacre que maquina la humanidat ye una buena razón ta no condenar a dengún más a la vida.

Mesmo si as nuestras prebabilidatz de tener exito fuesen d’una entre cien, deberíanos prebar. No podemos abandonar y deixar que a humanidat siga o suyo camín. Ye muito lo que bi ha en chuego.

O Movimiento puede considerar-se un exito cada vegada que qualcún decide de traza voluntaria deixar de reproducir-se.

¿O Movimiento tien enemigos?

Dimpués d’haber visto cientos de series de televisión en as que o bueno remata con o malo, ye tentador mirar o mundo real con a mesma mentalidat heroica de pacotilla. Podemos buscar un enemigo a atacar ta esfender a nuestra chusta causa, pero en realidat no bi ha dengún malo n’ista historia.

En definitiva, os verdaders “enemigos” son a codicia, a ignorancia y a opresión humanas. Podemos aconsiguir más promovendo a chenerosidat, o conoiximiento y a liberdat que luitando contra un enemigo ficticio.

Se farán grans progresos enta l’amilloramiento d’a calidat d’a vida terrestre oponendo a la codicia la responsabilidat, a la ignorancia la educación y a la opresión la liberdat. En cuenta de citar-nos en a carrera con os malos a o meyodiya y embolicar-nos a tiros como en as peliculas de l’ueste, ¿por qué no convidar-los a o bar ta buscar soluciones chuntos?

¿Quál ye a postura oficial d’o Movimiento?

Como o Movimiento no ye un ser vivo que tienga cerebro ni boca, tampoco no puede prener decisiones ni tener opiniones. No puede participar en discusiones, dicir a la chent lo que ha de fer o de pensar, ni levar-se un lapo por fer-lo.

A extinción voluntaria d’a humanidat ye soque una ideya a adhibir a os actuals sistemas de creyencias, y no un complexo codigo de conducta que calga siguir. No bi ha garra comité que decida quál ye a postura que ha d’adoptar cadagún.

A mayoría d’os Voluntarios apreban a filosofía expresata por o lema “Que podamos vivir muito y desapareixer”, pero si qualcún no quier vivir muito, ye asunto suyo. En realidat, a unica exichencia ta fer-se Voluntario d’o movimiento ye no adhibir más sers humanos a la población.

Os Voluntarios son tant diversos en quanto a los suyos puntos de vista en materia de relichión, politica y filosofía que precipiar a formular posturas oficials d’o Movimiento introduciría un factor de división. Guardatz-tos d’os dogmas. Cadagún charra por sí mesmo.

¿Quán y cómo prencipió lo Movimiento?

As radices d’o Movimiento son tant profundas como a historia humana. O potencial ta un movimiento por a extinción d’a humanidat ha existito dende que bi ha sers humanos.

Quan os hombres d’a Edat de Chelo cazaban animals dica la extinción, ye posible que a lo menos un d’os nuestros ancestros razonase con desconcierto.

A mida que o Creixente Fértil se convertiba en un árido desierto y os cedros d’o Liban yeran sacrificatos ta construyir-ie templos, qualcún debió de pensar “Ixo no me fa mica goyo.”

Quan os romanos amaniban o suyo imperio extrayendo recursos de zonas proximas y luengas, seguro que qualcún exclamó “Humanus non gratis”, o qualque cosa por l’estilo.

A qualcún se le debió d’ocurrir que a planeta estaría millor sin aquella horda manifacera. Qualcún, isto ye, aparte d’o dios mesoriental Yahvé/Alá. Diz a tradición que, en a epoca prehistorica, aquell dios creyador s’apercató de l’error d’haber feito a l’hombre y se disposó a fer-lo desapareixer d’a tierra, pero en un inte de debilidat salvó a una familia con fillos. Ay! (Chénesis 6:5-8).

Nusatros lo clamamos Movimiento por a Extinción Voluntaria d’a Humanidat, pero sin dubda ha tenito atros nombres en o pasato. Por lo que sabemos, dengún d’estos nombres no ha estato rechistrato.

Debe de haber milars, si no millones de personas en o mundo, que plegan de traza independient a la mesma conclusión. Una gran parti d’os Voluntarios actuals yeran extincionistas convencitos antis de sentir charrar d’o Movimiento. O verdader orichen d’o Movimiento se puede trobar en l’abundancia natural d’amor y de lochica que bi ha en cadagún de nusatros. O nuestro sentito innato d’a chusticia nos leva a prener a decisión más responsable.

Parker Aragones

¿Quí ye o fundador?

Dengún no ye o fundador d’o Movimiento. Les U. Knight, un activista norteamericano, dio lo nombre de Movimiento por a Extinción Voluntaria d’a Humanidat a una filosofía u concepción d’o mundo que ha existito dende que o ser humanos prencipió a pensar. Se tracta d’un conoiximiento a o qual s’ha plegato de traza independient en quantos puestos d’o mundo a lo largo d’a historia, pero que s’ha perdito en meyo d’o pronatalismo d’a sociedat.

Como millones de personas, Les U. Knight siguió una simpla seqüencia lochica y, levato por l’amor, plegó a la conclusión de que a Tierra estaría muito millor sin o ser humano. Podría ser considerato como un descubridor que identificó a o movimiento y que le dio nombre, encara que cadagún trobe la verdat por si mesmo. Tot y que Les sía conoixito internacionalment como portavoz d’o Movimiento, dengún no puede charrar en nombre de totz os Voluntarios. No bi ha garra postura oficial sobre nada que vaiga dillá lo que se puede deducir por o nombre d’o Movimiento.

Tenemos fillos. ¿Encara nos podemos unir?

Naturalment. No seretz os unicos. Quan las personas adoptan a perspectiva d’o extincionismo voluntario, deciden no adhibir más miembros a l’actual familia humana. No presionan a os suyos fillos ta que les den nietos y mesmo pueden animar-les a prener una decisión responsable sobre a suya fertilidat.

Os ninos de hue son o destín de demán. Os nuestros ninos tienen o potencial ta adquirir o conoiximiento necesario ta cambiar o rumbo d’a civilización y prencipiar a recuperar a biosfera terrestre. A mayoría d’ellos pueden aprofitar a nuestra aduya ta desembolicar tot lo suyo potencial.

No bi ha garra razón ta sentir-se culpable por o pasato. A culpabilidat no leva a soluciones positivas. Ser parti d’o Movimiento no tien cosa a veyer con o pasato. Ye o futuro d’a vida terrestre lo que os Voluntarios quieren preservar.

¿Bi ha qualcún que s’opose a o Movimiento?

A primera vista, beluns piensan que os Voluntarios y Simpatizantes d’o Movimiento debemos d’odiar a la chent y querer que tot lo mundo se suicide u sía victima d’asesinatos masivos. Ye fácil ixuplidar que unatra traza d’aconsiguir reducir o numero de sers humanos ye simplament deixar de reproducir-nos. Tener fillos pareix estar un punto ciego en a nuestra perspectiva de vida.

A ideya de que totz podamos abstener-nos voluntariament de procrear gosa descartar-se sin guaire consideración. Por eixemplo:
“A chent tendrá relaciones sexuals, ixo no se puede evitar”;
“Reproducir-se ye un instinto humano”;
“M’encantan os ninos”;
“Beluns nos hemos de reproducir porque somos millores que os demás”;
“L’hombre fa parti d’a Naturaleza”.
… etcetera.

Con tot y con ixo, si qualcún bi reflexiona prou y fa l’esfuerzo d’ir dillá d’as ideyas socialment inculcatas que empachan pensar con claridat, podrá plegar practicament a la mesma conclusión: hemos de desapareixer voluntariament y progresiva por o bien d’a humanidat y d’a planeta.

Naturalment, o Movimiento ye contrario a la extinción involuntaria de qualsiquier especie, asinas como a qualsiquier estratechia que persiga l’exterminio d’a humanidat. Hue en diya se levan a cabo actividatz organizatas en favor d’estos dos horrores. Por eixemplo:
producción y uso d’armas;
producción de substancias toxicas, como en o campo petroquimico y nucleyar;
explotación de recursos humanos y naturals;
promoción d’o faixismo reproductivo;
… etcetera.

Lo d’alto se podría clamar Movimiento Terrorista por o Exterminio d’a Humanidat, pero ixo sería etiquetar y promover una actitut de rivalidat. O Movimiento ye contrario a lo que fa ista chent, pero ye poco probable que qualcún se preocupe de tornar o favor. En realidat no tien guaire sentito oposar-se a un movimiento voluntario que no fa mal a dengún y beneficia a tot lo mundo.

¿Cómo puedo unir-me a o Movimiento?

Ser parti d’o Movimiento significa compartir a nuestra manera de pensar. Tot que has de fer ta unir-te a o movimiento ye optar por no reproducir-te a partir d’agora. Ta beluns, ista ye una decisión fácil de prener. Ta atros ye una qüestión irrelevante. Pero ta muitos, unir-se a o movimiento implica fer un enorme sacrificio personal.

O Movimiento no ye una organización, por lo que no cal pagar garra quota de socio. Somos millones de personas, e cadaguna fa de traza independient lo que considera que ye lo más correcto.


Creative Commons License
Les U. Knight

A menos que s’indique lo contrario, os contenitos d’este puesto son disponibles baixo
Licencia Creative Commons Reconoiximento 3.0 Estatos Unitos..
Atribuya copias a vhemt.org.